علاوه بر کتاب هایی که در آداب و رسوم سلطانی و يا احکام سلطانی ها و قانون وزارت و سياست قديم نوشته شده و يا آنچه در سنت ادب آيين و تاج در سده های اول اسلام نوشته شده بیشتر کتاب های ادب به معنای عام آن و اخلاق و کتب سمر و مجموعه های ادبی مانند آثار ابو حیان توحیدی و آبي و تنوخی و ... و همچنین کتاب های تاریخ حکمای قدیم و بسیاری آثار ديگر مشتمل بر مقدار بسیار زیاد و قابل توجهی از منقولات و مأثورات و کلمات منسوب به شاهان اسطوره ای و یا تاریخی ایران قديم و وزيران و حکمای قديم پیش از اسلام است که گرچه تاکنون مورد توجه محققان قرار گرفته اما راست این است که هیچگاه مجموعه آنها در یک کتاب و با نظمی تاريخی و بررسی اصيل و منحول آن و يا بررسی اصل و ريشه آنها در متون پهلوی مورد مداقه و پژوهش قرار نگرفته. کاش دانشجویی در رشته زبان های باستانی (پهلوی) و آشنا با زبان عربی برای رساله دکتری خود اين مهم را همت کند. اين مأثورات و کلمات بخشی از سنت اخلاقی و ادبی و فرهنگ سیاسی تاریخ ملی ما را شکل می دهد. دامنه نفوذ و گستره این نقل ها فقط محدود به خراسان و عراق عجم نبوده و بل تا اندلس و شمال آفريقا مورد توجه ادبای دوره اسلامی قرار داشته.