دريغ و صد افسوس که اين علامه و اديب برجسته را نابهنگام و غير منتظره از دست داديم. من متأسفانه شخصا توفيق بهره وری از محضر او را نداشتم اما تقريبا هر آنچه او نوشته و منتشر کرده بود را خوانده ام. عالم و محققی بود از نسلی ديگر. از نسلی که امروز کمتر می توان نمونه های آنان را ديد. محققی ميراث پژوه، دقيق النظر، اديبی بارع و آشنا با زوايای آشکار و پنهان متون ادبی و تاريخی و رجالی. علامه ای کم نظير در شناخت انساب سادات، تراجم رجال شيعه و سنی، کتابشناس و متخصص در تاريخ و جغرافيای قديم و جديد عراق. آدمی از تبار مصطفی جواد و شيخ محمد رضا شبيبی و سيد هبة الدين شهرستاني و ... تعليقاتی که بر کتاب های مختلف تاريخی و رجالی و ادبی و نسب شناختی از او باقی مانده و آنچه به عنوان مقالات کوتاه و بلند از وی در دسترس ماست چراغی است برای جوانان ما و الگویی است برای تحقيق در زمينه متون. هر آنچه نوشته مفيد است. نوع خوانش او از متون و نگاه انتقاديش به گزارش های تاريخی را بايد به عنوان الگویی در دانشگاه ها تدريس کنند. در ادب و شعر عرب کم نظير بود و از نوشته هايش معلوم بود که بيشتر آثار ادبی مهم عرب مانند العقد الفريد و اغاني و خزانة الادب و ديوان های کهنسال شعر و آثار صولي و تنوخي و صابي و غيره و غيره را بارها خوانده و همه را با نگاهی تيز بين مورد نقادی و تأمل قرار داده. افسوس که توفيق زيارتش برای من ميسر نشد. صد افسوس که بسيار دير به نوشتن آغاز کرد و بخش اعظم دانشش را مکتوب نکرد. رحمت و رضوان الهی بر او باد.