آرشیو
آمار بازدید
بازدیدکنندگان تا کنون : ۲٫۰۴۳٫۴۸۶ نفر
بازدیدکنندگان امروز : ۵۶ نفر
تعداد یادداشت ها : ۲٫۰۸۵
بازدید از این یادداشت : ۱۹۰

پر بازدیدترین یادداشت ها :


ديدم نويسنده محترم آقای ميلاد عظيمی اين مطلب را به نقل از کتاب تازه استاد دکتر محمد علی موحد نوشته اند و به نقل از ايشان آورده اند که اين خطبه را شريف رضي در نهج البلاغه نياورده و احتمالا از درک عمق کلام حضرت امير (ع) عاجز بوده. چطور ممکن است شريف رضي از بزرگترين ادبای عرب و اشعر شعرای طالبيين و از آشناترين متخصصان در تمدن اسلامی به دقائق کلام عرب (علاوه بر فقه و اصول و تفسير و دانش کلام) به اهميت و ژرفای اين سخن مولا توجه نداشته باشد و فقط طبري و ابن اثير (که طبعا از طبري روایت را نقل کرده) به اهميت آن آگاهی يافته باشند؟ امر غريبی است. البته اصل مطلب آقای موحد نکته بسیار مهم و قابل اعتنایی است و شايسته توجه و تأمل است. سلام و صلوات خدا بر امير المؤمنين.

نقل آقای ميلاد عظيمی اين است از گفتار استاد موحد:

"...معاویه در برابر على قرار گرفته بود؛ مردی سخت پایبند اصول که در فهم و شجاعت بی‌همتا بود، اما بسته در قید تقوا و پارسایی. وی در اولین سخنرانی پس از قبول خلافت، بر حقوق مسلمانان و حفظ حرمت آنان تأکید نمود و گفت: مسلمان کسی است که دیگران از دست و زبانش در امان باشند. خون هیچ مسلمانی را به ناروا نمی‌شود ریخت. شما نه تنها در برابر مردم و آبادی‌ها مسئولیت دارید، در برابر ساختمان‌ها و حیوانات نیز مسئول هستید (اتقوالله عبادالله في بلاده و عباده، انکم مسئولون حتى عن البقاع و البهائم ). این مایه از توجّه و احساس مسئولیت نسبت به عالم و آدم و محیط زیست در سرتاسر تاریخ بی‌سابقه است. متأسفانه این خطبه را، که طبری و ابن اثیر هر دو نقل کرده‌اند، در نهج البلاغه نمی‌یابیم. ظاهراْ جامع نهج البلاغه یا روایت طبری را ندیده و یا از درک ژرفای معنای گفتار امام قاصر بوده است» (صص۶۱-۶۲).

و اين هم خطبه 167 نهج البلاغه شريف:
إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَنْزَلَ كِتَاباً هَادِياً بَيَّنَ فِيهِ الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ فَخُذُوا نَهْجَ الْخَيْرِ تَهْتَدُوا وَ اصْدِفُوا عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدُوا الْفَرَائِضَ الْفَرَائِضَ أَدُّوهَا إِلَى اللَّهِ تُؤَدِّكُمْ إِلَى الْجَنَّةِ إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ حَرَاماً غَيْرَ مَجْهُولٍ وَ أَحَلَّ حَلَالًا غَيْرَ مَدْخُولٍ وَ فَضَّلَ حُرْمَةَ الْمُسْلِمِ عَلَى الْحُرَمِ كُلِّهَا وَ شَدَّ بِالْإِخْلَاصِ وَ التَّوْحِيدِ حُقُوقَ الْمُسْلِمِينَ فِي مَعَاقِدِهَا فَالْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لَا يَحِلُّ أَذَى الْمُسْلِمِ إِلَّا بِمَا يَجِبُ بَادِرُوا أَمْرَ الْعَامَّةِ وَ خَاصَّةَ أَحَدِكُمْ وَ هُوَ الْمَوْتُ فَإِنَّ النَّاسَ أَمَامَكُمْ وَ إِنَّ السَّاعَةَ تَحْدُوكُمْ مِنْ خَلْفِكُمْ تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُمْ اتَّقُوا اللَّهَ فِي عِبَادِهِ وَ بِلَادِهِ فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ لَا تَعْصُوهُ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الْخَيْرَ فَخُذُوا بِهِ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الشَّرَّ فَأَعْرِضُوا عَنْهُ .
دوشنبه ۲ دي ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۳۶
نظرات



نمایش ایمیل به مخاطبین





نمایش نظر در سایت

مهدی
۳ بهمن ۱۳۹۸ ساعت ۵:۳۸
با سلام. آقای انصاری چرا شما «درک ژرفای معنای یک گفتار» را ربط می‌دهید به بزرگترين ادیب عرب بودن و اشعر شعرا بودن و آشناترين متخصصان در تمدن اسلامی به دقائق کلام عرب بودن؟! حتی گاه چنین فردی با این ویژگی‌ها که شما برشمردید می‌تواند در درک ژرفای معنای یک گفتار عاجز بماند. همه چیز که صرف و نحو و قواعد زبانی و ادب و شعر نیست برادر.