سيد احمد بن زين العابدين علوي، دانشمند برجسته شيعه و داماد مير داماد در ميان چند شرح و حاشيه مفصل و مهمی که بر تجريد خواجه و شروح آن دارد (نک: کتابشناسی تجريد به قلم علی صدرايي خوييي) رساله ای دارد در نقد و رد شرح قوشچي بر کتاب تجريد در بخش امامت و معاد کتاب طوسي. اين کتاب تا آنجا که من می دانم ظاهرا تاکنون چاپ نشده و البته دو نسخه در ايران از آن شناسايی شده و نسخه ای هم آقابزرگ در الذريعة معرفی کرده (نک: دنا، 5/ 1069؛ الذريعة،11/ 302). در کتابخانه آمبروزيانا نسخه ای کامل از اين کتاب ديدم به شماره سی 216 و موسوم به روضة المتيقنين و نام کتاب در خطبه مؤلف به همين شکل آمده است. اين در حالی است که آقا بزرگ آن را روضة المتقين خوانده است و نسخه های ايران هم هر دو به همين نام اخيرند. نکته جالب اين است که با وجود اينکه نسخه ايرانی است اما در ضمن نسخه های يمنی کتابخانه آمبروزيانا نگهداری می شود و بر روی نسخه گواهی هايی ديده می شود که نشان می دهد اين نسخه در يمن بوده است. به هر حال بعيد نيست که از طريق مکه اين نسخه سر از يمن درآورده باشد و در کتابخانه ای زيدی مدت زمانی قرار گرفته باشد. از ميان نسخه هايی که در کتابخانه های زيدی و سنی يمن ديده ام و يا تاکنون شناسايی کرده ام مواردی يافته ام از نسخه های ايرانی که به يمن منتقل شده بوده است و از مهمترين نمونه های آن نسخه کهنسال تبيان طوسي است که آن را در کتابخانه تريم حضرموت ديدم و عکسی گرفتم و مقاله ای هم درباره اهميت آن در کتاب ماه دين نوشتم. نسخه کتاب سيد احمد علوي کامل و در 149 برگ است و البته شايسته انتشار.