مجموعه شش جلسه بررسی تحليلی حادثه کربلا بر اساس اسناد و مدارک تاريخی و تحليل وضعيت حجاز و کوفه در دوران معاويه و همچنين بر اساس مفاد صلحنامه ام مجتبی (ع). در اين شش جلسه (در حدود دوازده ساعت) ضمن بررسی منابع تاريخی حادثه کربلا، اين موضوعات بررسی شد: بررسی تحليل های مختلف درباره حادثه عاشوراء. تحليل رويکردهای منابع تاريخی شيعه و سنی در اين زمينه و تأثير آن بر روی روايت حادثه عاشوراء. ارائه نظريه جديد درباره اينکه اصل حرکت امام حسين (ع) طبيعتی مدنی داشت و محوريت آن بر تن زدن از بيعت با يزيد بود و بدين وسيله مشروعيت نظام و دستگاه اموی و خلافت حاکم را به چالش کشيد. در اين چارچوب بحث کردم که طبق مفاد صلحنامه، ولايت عهدی يزيد غير مشروع بود و حاصل تلاشی غیر مشروع از سوی معاویه بود تا خلافت را در خاندانش تثبیت و تحمیل کند. نهضت امام حسين (ع) نهضتی مدنی و سياسی در برابر اين تحميل قدرت نامشروع بود. در اين سلسله سخنرانی ها نظريات سه گانه ای که در زمينه تحليل حادثه عاشوراء به ويژه در حدود نيم قرن اخير مطرح شده را با بررسی اسناد تاريخی به نقد کشيده ايم. همچنين بحث کرده ام درباره تقابل دو خط اموی/ خلافت و خط نبوی/علوی در اسلام و اينکه قدرت در دوران معاويه تمام دين و ارزش های دينی را تحت پوشش و تفسير خود قرار داد و از اسلام يک دين قدرت محور بر اساس معادله جمع ثروت ساخت. در برابر خط علوی به بازگشت به ارزش های دوران پيامبر دعوت می کرد.