۱- ابر اهيم بن رجاء الجحدري در بصره ( نجاشي ، ۱۶ /۱۶ )
۲- ابراهيم بن سليمان بن ابي داحه المزني ، با عبارت : وجه اصحابنا البصريين في الفقه و الكلام و الادب و الشعر ( نجاشي ، ۱۵/۱۴ )
۳- ابو همام اسماعيل بن همام بن عبدالرحمان بن ابي عبدالله ميمون البصري ، از امام رضا روايت مي كند ( نجاشي ، ۳۰ / ۶۲ )
۴ - ابو علي اسماعيل بن علي العمي البصري ، از اماميه بصره ( نجاشي ، ۳۰ / ۶۳ )
۵ - ابو محمد الحسن بن محمد بن جمهور العمي ، بصري . نجاشي مي گويد كه خودش ثقه بوده ولي با اين وصف از ضعفا روايت مي كرده و بر مراسيل اعتماد مي كرده است . نجاشي مي افزايد كه اصحاب ما چنين گزارش داده اند و نيز گفته اند كه او از پدرش اوثق و اصلح بوده است . او كتاب الواحده داشته كه نجاشي به آن سند مي دهد ( نجاشي ، ۶۲ / ۱۴۴ ) .

۶- احمد بن الحسن القزاز البصري ، كتابي داشته است با عنوان الصفة في مذهب الواقفة كه نجاشي به آن سندي مي دهد كه آن را حميد بن زياد كه خود واقفي بوده ، از وي روايت مي كرده است وبنابراين بعيد نيست خود اين شخص هم واقفي بوده و كتاب در رد بر واقفه نبوده باشد ( نجاشي ، ۷۸ / ۱۸۶ ) .

۷ - ابو عبدالله احمد بن محمد بن سيار الكاتب ، معروف به سياري ، بصري ، از كتاب آل طاهر بوده در زمان امام عسكري . حسين بن عبيدالله الغضائري ، او را ضعيف الحديث و فاسد المذهب مي دانسته است . نجاشي نيز مي افزايد كه او مجفو الروايه و كثير المراسيل بوده است . نجاشي مي گويد كه او را كتبي است كه رسيده از آنها نزد ما كتابهاي كتاب ثواب القرآن ، كتاب الطب ، كتاب القراءات ، كتاب الغارات و كتاب النوادر . پس او به زمينه هاي تاريخي هم علاقه مند بوده است . نجاشي از طريق دو استادش به او اسنادي مي دهد از طريق محمد بن يحيي العطار از او جز اينكه در اين اسناد كليه روايات غاليانه و تخليط او استثنا شده است ( الا ما كان من غلو و تخليط ) . معلوم نيست كه اين استثنا از جانب مشايخ پيشتر است يا از سوي خود نجاشي ( نجاشي ، ۸۰ / ۱۹۲ ) .

۸ – ابو علي احمد بن محمد بن جعفر الصولي ، بصري ، تمام عمر مصاحب عبدالعزيز بن يحيي الجلودي بود و در سال ۳۵۳ ق وارد بغداد شد ، نجاشي او را توثيق مي كند ولي در عين حال مي گويد كه گفته شده است كه او از ضعفا روايت مي كرد . كتاب اخبار فاطمه داشته است و از او ابوالفرج محمد بن موسي القزويني آن را روايت مي كرد ولي نجاشي سندي به او ارائه نداده است ( نجاشي ، ۸۴/ ۲۰۲ ) .

۹ - احمد بن علی بن العباس بن نوح السیرافی ، نزیل بصره ، نجاشی او را استاد و شیخ خود و كسی كه از او استفاده كرده نامیده و وی را ستایش بسیار كرده و او را فقیه و بصیر به حدیث و روایت خوانده است . نجاشی می افزاید كه كه او كتب بسیار داشته كه از آنها شماری را كه می شناخته نام برده است و از جمله كتاب المصابیح كه در رجال تك تك امامان بوده ( احتمالا شبیه كتاب رجال شیخ طوسی ) و كتابی هم گویا بزرگ در تكمیل رجال امام صادق ابن عقده داشته است . او علاوه بر اینها كتابی هم در اخبار وكلاء اربعه داشته است ( نجاشی ، ۸۶ – ۸۷ / ۲۰۹ ) .