در مجلدات دائره المعارف بزرگ اسلامی مقاله ابن مردویه را من نوشتم. ابن مردویه اصفهانی محدث نیمه دوم سده چهارم و اوائل سده پنجم قمری صاحب تفسیری روایی از قرآن بوده که سیوطی در الدر المنثور از آن نقل می کند. اخیرا نسخه بسیار کهن و ظاهرا منحصر به فرد یکی از مجلدات آن را یافتم، در ۲۵۵ برگ. نسخه سماعات مختلفی بر خود دارد بعضا از سال های ۵۲۷ و ۵۲۸ ق (برگ های ۱۸۱ ب و ۲۳۶ ب). این مجلد شامل تعدادی از اجزای کتاب است که از یکدیگر با نقل سماعاتی ایرانی در آغاز و انجام هر یک جدا شده اند. این مجلد تنها بخشی از تقسیر قرآن را پوشش می دهد و معلوم است اصل کتاب در چندین مجلد همچون مجلد حاضر بوده است. در برگ ۷۲ الف آن در آغاز جزء ۳۹ کتاب به طور نمونه آمده: نظر فی هذا التفسیر من تألیف أبی بکر الشیخ الامام الحافظ أحمد بن موسی ابن مردویه، الذکوانی ونظر فیه السید عثمان بن السید علاء الدین ابن السید جمال الدین ابراهیم ابن السید الشیخ الامام القدوة قدوة الاسلام السید اسماعیل المتصل نسبه الی الحسین الشهید ابن الامام علی بن ابی طالب رضی الله عنه وغفر الله لمن دعا له بالتوبة والمغفرة ولجمیع المسلمین آمین.

در آغاز جزء ۳۶ کتاب (برگ ۲۳ ب) سند روایت متن چنین است:

اخبرنا الشیخ الصالح ابو القاسم اسماعیل بن ابی نضر البقال یعرف بدانه کفاذ (؟) اخبر (؟) الشیخ ابو الحسین الذکوانی اخبرنا الشیخ الامام الحافظ ابوبکر احمد بن موسی بن مردویه....

بنا شده اگر عمری باشد به یاری حق متعال و با مساعدت یکی از همکاران درباره این تفسیر مفصلا چیزی بنویسیم.