ما ايرانيان در معرفی ميراث فکری و دينی و فرهنگی ساسانی و آيين مزديسنی و ثنويت ايرانی و ميراث مانوی به ديگر مسلمانان کوتاهی کرده ايم. کمتر کتاب معتبری در اين زمينه تاکنون به طور نمونه به زبان عربی ترجمه شده. فرقی نمی کند از نوشته های محققان بزرگ ايرانی مانند ابراهيم پورداود و احمد تفضلی و مهرداد بهار گرفته تا نوشته های متخصصان غربی که بهترين پژوهش ها را در اين زمينه ها دارند. متون پهلوی چه آنچه ميراث قبل از اسلام است و چه آنچه بعد از اسلام و به ويژه در سده سوم نوشته شده يک مجموعه ميراث بزرگ بشری است حاوی بيشتر علوم عصر خود؛ از تفکرات فلسفی و دينی گرفته تا متون رمزی تأويلی. از سياست تا اخلاق و ... اين ها همه در فهم ما از اسلام در تمام سده های گذشته تأثير تمام داشته اند؛ سنت های مکتوب و بيش از آن سنت های شفاهی. اين از خوش اقبالی تفکر اسلامی در ايران بوده است؛ گشوده بر يکی از کهنترين اديان منادی يکتاپرستی و فرجام باوری...