یکی از مشکلات حدیث گرایی در جامعه ما این است که آدم های غیر متخصص که فهمی در فقه و اصول و کلام و مبانی الهیات و تاریخ این مطالب ندارند به صرف علاقه و یا ادعای آشنایی و ممارست با کتاب های حدیثی و فی المثل بحار الأنوار دچار حس دانشمندی و علامه گی می شوند و بعد با همان منطق اخباری گرایانه مدعی حل همه مشاکل دین و دنیای مردم می شوند. اگر اعتراض هم کنید می گویند احادیث پاسخ همه چیز را در خود دارد و راه نجات فقط تبعیت از حدیث است. قبول. اما با چه مایه ای از دانش خود را حدیث فهم می دانید؟ مگر هر کس حدیث خواند فقه حدیث می داند؟ به تجربه دیده ام بیشتر این جماعت از آن قماشند که هر پاره متن عربی را حدیث می دانند و اصلا نمی دانند حجیت خبر یعنی چه. همین الآن دیدم در تلگرام یک کانال که خود را شاگردان دکتر ... می خوانند اعاجیبی را تحت عنوان معارف دینی با هم رد و بدل می کنند. گرفتاری یکی دو تا نیست...