در ده سال اخیر شیعه شناسی (در حوزه امامیه پژوهی) در اروپا بیش از همه مرهون آثار قلمی پژوهشگرانی مانند زابینه اشمیتکه، محمد علی امیر معزی، رابرت گلیو، اندرو نیومن، کریستین ژامبه، سجاد رضوی و تمیمه بیهم دائو بوده است. آقایان رضا پورجوادی و ایهاب بداوی هم در زمینه فلسفه متأخر شیعی کار می کنند. این کمترین هم در حد بضاعت و توان علمی خود در زمینه کلام، حدیث و فقه شیعی تلاشی کرده است. در آمریکا در ده سال اخیر پژوهش های شیعی کم و بیش رو به رشد بوده. دوین استوارت ، رولا ابی صعب و ماریا دکاکه مطالعات و آثاری در مورد تشیع امامی منتشر کرده اند. نسل جدیدی هم از فارغ التحصیلان دانشگاه های آمریکا از دپارتمان های تاریخ و مذهب و خاورمیانه در سال های اخیر به این جمع پیوسته اند و از جمله نجم حیدر. از سال ۲۰۱۳ که زابینه اشمیتکه و این کمترین به پرینستون آمدیم مطالعات شیعی در مؤسسه مطالعات پیشرفته پریستون رونق تازه ای گرفته است که قبلا درباره اش نوشتم. آقای مادلونگ هم همچنان آثار با ارزشی درباره تشیع امامی منتشر می کند.