سال ۶۹ شمسی بود که مقاله کوتاهی در مجلد سوم دائره المعارف بزرگ اسلامی نوشتم درباره ابن جحام، محدث امامی سده چهارم قمری که کتابی دارد درباره آیاتی از قرآن که بنابر تأویل شیعی درباره اهل بیت و حضرت امیر نازل شده. نسخه این کتاب موجود نیست اما نقل هایی زیاد از آن در کتاب های ابن طاووس و به ویژه شرف الدین استرابادی (تأویل الآیات الظاهره) موجود است. آن زمان در آن مقاله به این نقل ها اشاره کردم و مقاله را بر اساس اطلاعات تکه های باقی مانده از این کتاب تدوین کردم. سال ها بعد از آن مرحوم فارس حسون آن تکه نقل ها را در کتابی گرد آورد و انتشار داد. متأسفانه در اسانید احادیث کتابی که آن مرحوم تصحیح و منتشر کرد خطاهای بسیاری رفته و تقریباً سندی از اسانید کتاب نیست مگر در آن خطایی دیده نشود؛ از سقط در سند گرفته تا تحریف در نام ها و عمدتاً هم نسخه بدل ها در پاورقی ها اصح از برگزیده های داخل متن است. ضروری است این کتاب از نو چاپ شود. من در کتاب امامت و غیبت خیلی مختصر به این کتاب ابن جحام پرداخته ام اما این روزها که به تحقیقی مستقل بر روی آن می پردازم دیدم لازم است به مشکل چاپ این کتاب در اینجا اشارتی کنم.