در مقاله ای که به زبان انگلیسی درباره هدایه خصیبی سال گذشته منتشر کردم از این نکته بحث کردم که در میان نسخه های خطی کتاب هدایه الکبرای خصیبی اختلافاتی دیده می شود و شماری از آنها برخی روایات و حتی یک باب افزون دارند. در آنجا نوشتم که به احتمال قوی دو باب آخر این کتاب از افزوده های بعدی است و بیشتر مبتنی بر روایات خصیبی است و نه تألیف مستقیم او. در این قسمت ها همچنین افزوده هایی در این کتاب دیده می شود که متکی است بر کتاب های شلمغانی و همچنین دلائل الامامه منسوب به ابن رستم طبری (و یا منبع آن ابو المفضل شیبانی). در این مورد اخیر قبلاً در کاتبان نوشته بودم.