همانطور که مرحوم علامه مجلسی در میان شیعه امامیه مهمترین سهم را در گردآوری و حفظ میراث حدیثی شیعه در سده های متأخر داشته در میان زیدیه هم یکی از علمای کم و بیش معاصر او به نام احمد بن سعد الدین المسوری همان سهم را کم و بیش در میان زیدیه داشته است. او که معاصر امامان دوران قاسمی و به ویژه المنصور بالله قاسم بن محمد بن علی و فرزندش المؤید بالله محمد در یمن بود با دسترسی به کتابخانه های رسمی خاندان امامت و کتابخانه های مهم خصوصی علمای آن دوران توانست بیشترین تلاش را برای گردآوری کتاب های فقهی، کلامی و به ویژه حدیثی زیدیه ایران و یمن به سامان رساند. همچون علامه مجلسی او به گردآوری نسخه های کهن و با ریشه دار کتاب های حدیثی اهتمام می ورزید و به طور خاص همچون علامه مجلسی (و شاگردش میرزا عبد الله افندی اصفهانی) سعی کرد اجازات و فوائد کتاب ها و نسخه های کهن را در مجموعه ها و دفاتر مختلف گردآورد. او همچنین همچون علامه مجلسی تلاش گسترده ای برای کتابت و استنساخ نسخه های کهن به منظور حفظ مآثر و آثار کهن زیدی داشت و به همت اوست که امروز بسیاری از متون کتاب های حدیثی و اجازات و فوائد و شرح حال ها محفوظ مانده است. از دیگر اهتمامات او همانند علامه مجلسی تدوین اجازات حدیثی و روایت کتاب ها برای شاگردان متعدد است که تعداد زیادی از آنها در مطاوی نسخه های خطی فراوانی باقی مانده است. نویسنده این سطور در طول بیست و پنج سال گذشته که روی آثار خطی زیدیه کار می کند مجموعه ای از این یادداشت ها و فوائد را از او گردآورده که امید می برد به تدریج متن آنها را منتشر کند.

مجموعه ای از اجازاتی که او از گذشتگان فراهم کرده و همچنین اجازاتی که خود برای دیگران نوشته همینک در منابع و مجموعه هایی محفوظ است. مهمترین بخش های این مجموعه را در طول چند سال گذشته با همکاری زابینه اشمیتکه تصحیح و با تعلیقات انبوه فراهم کرده ایم که بناست در سه مجلد به چاپ برسد.