بالاخره بعد از چند سال با همکاری پروفسور زابینه اشمیتکه دو متن در رابطه با موضوع عدم و شیئیت معدوم که یکی مسلماً از ابن حمزه طوسی مشهدی و دیگری به احتمال بسیار قوی از خود اوست را به پایان بردیم؛ با مقدمه ای بلند درباره ابن حمزه و همچنین درباره موضوع عدم در کلام معتزلی و روند بحث از آن در کلام شیعی و ارتباط آن با مباحث وجود و عدم از نقطه نظر فلاسفه و حکما. مقدمه کتاب کار بسیاری برد و شامل قسمت های مختلفی است و پیوست هایی هم دارد. نسخه هر دو کتاب ظاهراً منحصر به فرد است و هر دو در ضمن یک مجموعه نگهداری می شود. از سال ۲۰۱۳ کار روی این دو متن را به طور جدی آغاز کردیم و اینک بعد از بیش از سه سال این متن ها همراه مقدمه آماده است. ابن حمزه از فقیهان و به ویژه از متکلمان برجسته امامیه در سده ششم قمری است که قدر او به کلی مغفول مانده. یکی از رساله هایی که ما تصحیح کردم را میرزا عبدالله افندی دیده بوده و از آن در ریاض العلماء اطلاعی کوتاه داده است. نام این متن الوافی بکلام المثبت والنافی است. عنوان انگلیسی کتاب را این قرار داده ایم:
Philosophical Theology among ۶th/۱۲th Century Twelver Shīʿites: From Naṣīr al-Dīn al-Ṭūsī to Naṣīr al-Dīn al-Ṭūsī

متن دیگر هم بسیار مهم است و در آن به مناسبت درباره همین موضوع عدم و ذات از دیدگاه متکلمین بحث شده. ما در این کتاب تحول این موضوع را در میان فلاسفه و متکلمین در مقدمه بحث کرده ایم.

درباره نصیر الدین عبد الله بن حمزه به عنوان یک فقیه در کتاب تشیع در بستر تحول بحث کرده ام. آنجا نشان دادم که برخلاف نظر برخی کتاب الثاقب فی المناقب تألیف او نیست و باید تألیف عماد الدين أبو جعفر محمد بن علي بن حمزة الطوسي صاحب الوسیله باشد. در آن کتاب و در مقاله مرتبط با ابن حمزه به نسخه های کلامی ابن حمزه شارحی و پژوهش مشترکم با زابینه اشمیتکه اشاره کردم.