يکی از عالمان ناشناخته خوارزمی دانشمندی است به نام زين المشايخ ابوالفضل محمد بن أبي القاسم بن بابجوک البقّال/البقّالي الخوارزمي النحوي، ملقب به الأدمي (در گذشته پايان جمادی الآخره 562) که از عالمان حنفی و از شاگردان زمخشري و به احتمال بسيار زياد از دانشمندان معتزلی اين شهر بوده است. نويسنده اين سطور پيش از اين مقاله کوتاهی درباره او در اين سايت منتشر کرد. در آنجا گفتيم که او صاحب تفسيری بوده است بر قرآن در چهار مجلد. در اعلام زرکلی هم آمده است که جلد سوم مفتاح التنزيل در کتابخانه ظاهريه موجود است (6/335). در آن يادداشت گفتيم که معلوم نيست مفتاح التنزيل همان تفسير او بر قرآن است يا کتابی جداگانه. بعداً نويسنده اين سطور مجلدی از تفسير قرآن او را در مجموعه داماد ابراهيم ش 99 در کتابخانه سليمانيه ديد که البته چندان نشانی از معتزلی بودن نويسنده آن نداشت. با اين وصف تنها با انتشار مجلدات باقی مانده از اين تفسير می توان اهميت آن را به عنوان تفسير يکی از مهمترين شاگردان زمخشري مورد مطالعه قرار داد.
در اين نسخه، در پايان در برگ 255 الف کاتب پايان جزء هفتم کتاب را اعلام می کند و می گويد که جزء هشتم با سوره قصص آغاز می شود. اين نشان می دهد که تفسير بقالي خوارزمي تفسيری بزرگ و تفصيلی بوده است. عبارت کاتب و رقم او چنين است: "الجزء السابع ويتلوه في الجزو الثامن من البقالي سورة القصص وفرغ منه عمر بن محمد بن عمر بن غالب الخطيب الدسکري في يوم الإثنين ثالث عشرين صفر سنة تسع وخمسين وخمس مائة ..."