از سنت های زيبای سادات و اشراف ايران در سده های کهن اسلامی انتخاب نام های فارسی و ايرانی برای فرزندانشان و به ويژه دختران بوده است؛ کما اينکه بسياری از آنان شهرت ها و القابی فارسی برای خود انتخاب می کرده اند. شماری از اين شهرت ها و نام ها را می توان در کتاب های لباب الأنساب بيهقي، الشجرة المبارکه منسوب به فخر رازي، کتاب الفخري در انساب ابو طالب مروزي و المجدي ابن الصوفي و عمدة الطالب ابن عنبه و بسياری متون ديگر ديد. مناسب است دانشجویی فهرستی از اين نام ها و شهرت ها فراهم کند. در کتاب های تراجم برخلاف کتاب های انساب نام فرزندان به ويژه نام دختران عالمان کمتر ذکر می شد. کتاب های انساب از اين جهت متفاوتند.