تاريخ نگارش درباره اهل بيت (ع) و اظهار مودت و عشق به خاندان پيامبر در قالب نثر و نظم؛ عربی و يا فارسی به همان سده های اول قمری باز می گردد. در اين ميان اهل سنت ايران از دير باز در خراسان و ديگر نقاط ايران از پيشگامان تدوين کتاب درباره اهل بيت و غدير و فضائل امام علی (ع) بوده اند؛ چه به صورت فصلی از کتاب های جامع تر و چه به شکل مستقل. اگر امروز ما، چه شيعه و چه سنی مذهب با شعر و نثر مشايخ و پيرانی از گذشته خراسان و ديگر نقاط ايرانشهر و شاعرانی بزرگ از ايران زمين که در شمار اهل سنت بوده اند می توانيم ارتباط برقرار کنيم به دليل نزديکی و قرابت ديدگاه آن مشايخ و شاعران بزرگ ايران با همه ما ايرانيان در دو چيز است: تعلق همه ما به هويت ملی مان که شاهنامه فردوسی نماد آن است و ديگری عشق و علاقه به اهل بيت پيامبر و تعلق معنوی همه ما ايرانيان به خاندان پاک پيامبر. حنفيان و شافعيان ايران از ديرباز بهترين نوشته ها و سروده ها را در تجليل خاندان پيامبر آفريده اند و اينک نيز همه ما اهالی ايرانشهر عزيز قدردان عناصر بنيادين هويت ملی مان هستيم.