گاهي نجاشي كسي را نام مي برد ، بدون اينكه روشن كند ، او صاحب كتابي بوده است و بنابراين روشن نيست به چه سبب او را در فهرست خود آورده است ، مانند اسماعيل بن ابي زياد السلمي كوفي كه از امام صادق روايت مي كرده است ( نجاشي ، 27 / 51 ) ؛ يا مانند اسماعيل بن زيد الطحان كوفي كه البته به او اسناد مي دهد ولي از كتاب ياد نمي كند ( نجاشي ، 28/54 ) يا اسماعيل بن عمر بن ابان الكلبي ( نجاشي ، 28 / 55 ) كه به او اسناد مي دهد ولي نامي از كتاب نمي آورد . يا الحسن بن قدامه الكناني الحنفي ، راوي از امام صادق ( نجاشي ، 47 / 98 ) يا الحسين بن عمر بن سلمان كه به او اسناد مي دهد ( نجاشي ، 56 / 128 ) يا مانند اسحاق بن عبدالله بن سعد بن مالك الاشعري ، قمي ، كه از امامان صادق و كاظم روايت مي كند . نجاشي به او اسناد مي دهد ولي روشن نمي كند كه آيا او كتابي داشته است یا خیر ( نجاشي ، 73 / 174 ) . در مورد احمد بن محمد ابو بشر السراج ( درست با همین تعبیر ) نجاشی سندی ارائه می دهد ولی نامی از كتاب یا نوادر نمی برد ، گرچه به احتمال قوی كتاب او النوادر بوده است ولی چون در میان ذكر نویسندگان چند كتاب النوادر بوده است ، دیگر نامی از النوادر او نبرده است ( نجاشی ، 89 / 219 ) . سبب اين کار را بعدا توضيح خواهم داد.