نظريه رؤياهای رسولانه دکتر سروش نه تنها از نقطه نظر نظام سنتی کلامی اسلامی نظريه مردودی است بلکه مشکل اصلی اش اين است که با داده های خود قرآن درباره خودش و آنچه در خصوص وحی و خطاب خداوند با پيامبرش در قرآن کريم آمده سازگار نيست. آقای دکتر سروش شماری از آيات قرآن را به عنوان مؤيدی برای درستی نظريه اش و شاهدی برای رؤيایی بودن وحی قرآنی بر می شمارد. برخی از اين آيات می تواند با تفسير اين نظريه سازگار باشد. اما مشکل اين است که در برابر هر آيه از قرآن که ايشان به عنوان شاهد ذکر می کند می توان ده آيه برخلاف تفسير ايشان پيدا کرد. نظريه ای می تواند جای نظريه های بديل را در اين موضوع بگيرد که موارد نقض کمتری داشته باشد. کافی است قرآن را از آغاز تا انجام قرائت کنيد تا موارد نقض نظريه آقای دکتر سروش برای شما روشن شود. به عنوان کسی که کارش تاريخ انديشه و کلام اسلامی است عرض می کنم در مقابل نظريه سنتی درباره وحی تاکنون بهتر از آنچه حکمای ما (در تفاسير و نظرياتی مختلف با هم اما کم و بيش مشابه) در خصوص حقيقت وحی گفته اند نظريه ای ابراز نشده است. اسماعيليه هم تفسير کم و بيش مشابهی با حکما دارند. حتی آنچه برخی از اشاعره درباره وحی و حقيقت آن گفته اند و من قبلا در نوشته ای مفصلا بدان پرداخته ام به مراتب از آنچه آقای دکتر سروش در اين نظريه ابراز داشته اند با منطق درونی آيات قرآن سازگارتر و ايرادهای کمتری دارد. نظريه رؤياهای رسولانه هیچگاه به عنوان نظريه ای بديل شانسی نخواهد داشت.