من مکرر گفته ام که روشنفکری دينی دريافت درستی از دين به مثابه پديده ای تاريخی ندارد. نگاهش به دین انتزاعی و گسسته از فهم دین و کارکردهای آن در تحول تاريخی اش است. برای اين کار نيازمند آگاهی عميق از تاريخ متن/ متن های دينی، تاريخ نهادهای دينی و مذهبی و آشنایی عميق با تحول تفاسير مختلف از دين هستيم. روشنفکری دينی ما به گواهی ادبيات و نوشته هايش نشان داده که آشنایی اندکی از مطالعات تاريخی و تحقيقات متن شناسی و دین و کارکردهای دینی در بستر تاریخی اش دارد.