امروز به لطف یکی از همکاران مجلدی از مجموعه تألیفات عالم متقی میرزا مهدی اصفهانی به دستم رسید، شامل اصول وسیط و مصباح الهدی. بسیار چاپ پاکیزه ای است. با وجود آنکه نسخه های خطی این دو اثر را سال ها پیش دیده و بخش هایی از هر دو را خوانده بودم اما الآن به نظرم با این چاپ بینش روشنتری می توان نسبت به آرای او و تأثیراتش بر سپهر اندیشه دینی داشت. میرزا مهدی در هر دو کتاب و به ویژه در کتاب دوم عملا اندیشه های خود را بر علم اصول تطبیق داده و از علم اصول منظومه تازه ای ساخته که تقریبا نسبتی با علم اصول دورانش و حتی اصول قدماء ندارد. در جای جای کتاب مطالبی آمده که می تواند بحث انگیز باشد و نقد و بل نقض ناقدان آشنا با مبانی کلام و اصول را طلب کند. نثر عربی او چنانکه قبلا هم گفته ام ساده نیست و گاه به سادگی نمی توان منظور را فهمید. در اصول فقه او سعی شده مبانی فلسفی و کلامی قوم کنار زده شود اما جای آن مبانی معرفتی دیگری نشسته است که خود محل بحث است.