در کتابخانه مراد ملا، ش1410 نسخه کهنه سالی است از النجاة ابن سينا که از جهت هويت کاتب، ريشه و ارتباط نسخه با نسخه مؤلف و نيز نقل اجازه قرائتی از ابن سينا اهميت دارد. در اينجا اين نسخه را معرفی می کنيم:
بر روی برگ آغازين نسخه کتاب چنين معرفی شده:
کتاب النجاة تصنيف الشيخ الرئيس أبي علي الحسين بن سينا رحمه الله
گواهی مقابله بر روی برگ اول: قوبلت المنطقيات من هذه (؟) النسخة بخطّ المؤلّف رحمه الله وقدّس روحه وقوبلت الطبيعيات والالهيات بنسخة مقرؤة علی المصنّف وخطّه عليها بالإجازة علی هذه الصورة: قرأ عليّ هذا المجموع قراءة فهم الحسين بن(؟) الصاحب أبو عبيد وفّقه الله وکتب الحسين بن سينا. وقوبلت الـ؟ بنسخ عدة وصححت مقابلاً وعملاً ؟
بنابراين در اينجا صورت اجازه ای از ابن سينا ديده می شود گويا چنانکه می نمايد برای حسين فرزند ابو عبيد جوزجاني.
بر روی نسخه چند گواهی تملک نيز ديده می شود و امضای احمد بن الحسن بن علي بن خليفة الحسيني أصلح الله شأنه. اين احمد بن الحسن بن علي بن خليفة الحسيني همان مجد الدين آوي است از افراد خاندان شيعی آوی که تعدادی از آنها را می شناسيم. اين نسخه به احتمال زياد از خزانه غرويه به کتابخانه مراد ملا راه يافته و در اصل از موقوفات آنجا بوده چرا که می دانيم احمد بن الحسن بن خليفة شماری کتاب به اين خزانه طبق وصيتش وقف کرده بوده است (نک: اعيان الشيعة، 5/ 422؛ محقق طباطبايي، مکتبة العلامة الحلي، ص 168 تا 169). من تاکنون چندين نسخه از کتابخانه غرويه در ميان مجموعه های کتابخانه های استانبول ديده ام. احمد بن الحسن خود اهل حکمت بوده و از شاگردان علامه حلي است و نيز بدر الدين تستري. سبکي در طبقات الشافعية الکبری، 9/ 7 تا 8 درباره اش می نويسد: " أحمد بن الحسن بن علي بن خليفة الحسيني الأنجي (کذا) صاحبنا السيد الإمام المحقق النظار السيد مجير (کذا) الدين أبو العباس ولد سنة تسع وثمانين وستمائة وقرأ في بلاد العجم المعقولات فأحكمها عند الشيخ بدر الدين الششتري وابن المطهر وغيرهما وبرع في المنطق والكلام والأصول مع مشاركة في الفقه وناظر في بلاده وشغل بالعلم ثم قدم الشام سنة تسع وثلاثين وسبعمائة واستوطنها وجرت له فيها مباحث جليلة مع الوالد رحمه الله ومع غيره وكان ذا مال جزيل ومع ذاك لا يفتر عن طلب العلم ويشغل الطلبة صبيحة كل يوم ولم يبرح جارنا الأدنى في المسكن وصاحبنا الأكيد إلى أن توفي في شهر رمضان سنة خمس وستين وسبعمائة عن ست وسبعين سنة".
در برگ 44 الف، منطق نجاة پايان می گيرد. در حاشيه همين برگ چنين ديده می شود: بلغت المعارضة بخطّ الشيخ الرئيس مصنّفها رحمه الله وکان في آخرها ما هذه حکايته: وهذا تعليق الحسين بن عبد الله ابن سينا حامداً لله بجميع محامده ومصلّياً علی نبيّه (؟) ؟ وتسليماً
در آخر طبيعيات، در حاشيه عبارت "بلغ العراض بالأصل" ديده می شود. نيز در حاشيه: بلغ أيضاً عروضاً بالنسخة المقرؤة علی المصنف وإجازته عليها بخطّه رحمه الله.
در پايان نسخه؛ يعنی در پايان الهی چنين می آيد(در 208 ب): تمّت الالهيّات (من کتاب النجاة؛ اين تکه به خطّ مقابله کننده اضافه شده) و در دنباله آمده: "والحمد لله وحده حمداً کما هو أهله بلا نهاية وهي آخر کتاب النجاة کتبها رضوان بن محمد بن علي الخراساني المعروف بإبن الساعاتي في شهور سنة 578 (تاريخ به عدد و نه حروف) هجرية علی صاحبها أفضل الصلاة والسلام
الحمد لله وحده کثيراً وصلوته علی سيدنا محمد النبي وعلی آله الطاهرين وسلامه
در حاشيه: بلغت قراءة وعراضاً وتصحيحاً وانتهت القراءة في آ من جمادي آ سنة 589 وعورض بها مراراً وصححت بقدر الإجتهاد والطاقة والحمد لله ربّ العالمين
در ذيل آن: بلغت أيضاً قراءة دخلاً (؟) وتهذيباً لجميع کتاب النجاة من أوله إلی آخره في سلخ شهر رمضان من سنة 594 هجرية علی صاحبها أفضل الصلاة وکتب رضوان بن محمد الساعاتي حامداً لله تعالی علی نعمه ومصلّياً علی سيّد الأولين والآخرين محمد وآله.
باز در حاشيه: بلغت عراضاً بالنسخة المقرؤة علی المصنّف رحمه الله عزّ وجلّ وخطّه عليها بالإجازة.
کاتب نسخه چنانکه می بينيم "فخر الدين رضوان بن محمد بن علي الخراساني المعروف بإبن الساعاتي" است؛ ساعت ساز و عالم مکانيک و طبيب و دانشمند چند دانشی معروف خراسانی الاصل که در سال 618 ق در دمشق درگذشت و چندتن ديگر از افراد خاندانش هم اهل علم بودند و خود حواشی بر قانون ابن سينا دارد. در منابع شرح حالش گفته شده که او خطی بسيار خوش داشته کما اينکه در نسخه کنونی ديده می شود.
نسخه حواشی مفيد متعدد و معمولاً بلند دارد و تقريباً در بيشتر برگهای نسخه گواهی بلاغ و تصحيح ديده می شود. اين حواشی شايسته مطالعه و بررسی است. می کوشم در نوبتی ديگر به اين مهم بپردازم. چاپ نسخه برگردان اين نسخه در دستور کار است.