ما نيازمند تدوين يک "تاريخ ملی" برای ايران هستيم. کتاب های تاريخ ايران زياد نوشته شده اما تدوين يک دوره تاريخ ملی بر مبنای بازشناخت مبانی هويت ملی و دينی مان ضروری است؛ به قلم نويسندگان ايرانی آگاه به هويت ملی و عناصر مقوّم آن و مسئله ايران و جايگاه تمدنی و فرهنگی آن در تاريخ؛ قبل و بعد از اسلام؛ از آغاز تاريخ ايرانشهر تا به امروز. ملت به مفهوم فرهنگی آن و ايرانی بودن در عين وحدت در کثرتش در گستره تاريخ چند هزار ساله اين سرزمين.

بهترين راه برای مقابله با ايران ستيزان بيگانه پرست، دشمنان هويت ملی و دينی و فرهنگی اين کشور چند هزار ساله، دفع دشمنی های بوق های رسانه ای فارسی و عربی آل سعود وهابی؛ باری همان ها که چندين دهه است با اسلام سلفی ضد تمدنی خود مهمترين پمپاژ کننده افراطی گری دينی در منطقه و تمام دنيا هستند، چيزی نيست جز احيای فرهنگ و خودآگاهی تاريخی ملی کهنسال ايران از اوستا تا نهج البلاغه تا شاهنامه فردوسی و تا مثنوی جلال الدين بلخی و تا ديوان حافظ و تا تنبيه الأمه علامه نائينی.