در خبرها خبر مرگ استاد دکتر سهيل زکار را خواندم. آدمی کوشا و محققی پر کار بود. از ويژگی های او آشنایی با نسخ خطی کمياب و نشر ميراث تاريخی کمتر شناخته در حوزه تاريخ اسلام و به ويژه تاريخ شامات بود. من يکبار او را از نزديک ديدم. در سفری همراه دو سه تن از دوستان و از جمله دکتر عالم زاده به منزل او در دمشق رفتيم و دو ساعتی گفتگو کردیم. شايد سال ۷۲ شمسی بود. کتابخانه بزرگی در منزل داشت. تعداد قابل توجهی هم عکس از نسخه های خطی ارزشمند و از جمله از نصیریه و اسماعیلیه داشت و درباره اين نسخه ها صحبت شد. روحش شاد.