مقاله ای دیدم که اخیرا در مجله Journal of Shi'a Islamic Studies که در لندن ظاهرا چاپ می شود منتشر شده درباره نوبختی صاحب الیاقوت. مقاله که چند صفحه ای بیش نیست علاوه بر نامفهوم بودن زبان انگلیسی آن مملو از مطالبی عجیب و غریب و خطاها و استنباطات غلط و بد فهمی هاست. به نظرم نقد آن فایده ای ندارد و حیف از وقت. منتهی نکته ای در آن دیدم که به سبب آن حقیقتا از انتشار مقاله در این مجله متعجب شدم: نویسنده در نتیجه گیری مقاله ادعا می کند نوبختی صاحب کتاب الیاقوت در اواخر سده چهارم و اوائل سده پنجم می زیسته و تحت تأثیر ابو علی و ابو هاشم جبایی بوده است. با این وصف شگفتا که بر اثر یک استنباط غلط ادعا می کند که او در عین حال شاگرد زراره بن اعین، صحابی مشهور امام صادق بوده است. ظاهرا نویسنده معتقد است نوبختی سیصد سالی کم و بیش عمر کرده. چه خوب...