روزی نیست که کلیپی از سخنان مشعشع یکی از روحانیانی کم دانش و یا مداحانی بی اعتبار در فضای مجازی پخش نشود و مایه سخره ای را فراهم نکند. این هم از مصیبت هایی است که نمی دانم به کجا می توان شکایت برد. همین چند روز اخیر مطلبی درباره مقامات ولایی بادنجان در فضای مجازی منتشر شد و امروز عده ای برای من گفته های دیگری را فرستادند اندر ولایت پذیری دریاها و آب ها و سبب تلخی و شیرینی آنها. این هم نتیجه اخلاقی احادیث طینت و اظله و اشباح است. این احادیث را غلات شیعه ساختند و قرن ها مورد بی اعتنایی علمای برجسته مکتب قرار داشت و تنها بعدها کسانی مانند حسن بن سلیمان حلی که اصلا مقام علمی اش معلوم نیست چه بوده و یا برخی علمای عصر صفوی این احادیث بی پایه را در آثارشان نقل کردند. اندیشه کلی این احادیث همانطور که شیخ مفید و شریف مرتضی و دیگر عالمان و متکلمان شیعی گفته اند و در تحقیقات جدید هم به اثبات رسیده تفکر تناسخی و روح باوری بوده است.

اینکه گفتم نمی دانم به کجا باید شکایت برد به این دلیل است که ظاهرا بیشتر این سخنان مشعشع از تلویزیون ها و شبکه های غیر رسمی شنیده و دیده می شود و ظاهرا مدیریتی بالای سر آنها نیست و بعد هم سر از یوتیوب در می آورد. هرچه هست مدتی از وقت من را روزانه برای پاسخگویی در خصوص ماهیت و اصالت این نوع دیدگاه ها و روایات به پرسش های مؤمنینی می گیرد که بی پناه در زیر هجوم این سیل ویرانگر خرافات و خرافه باوری قرار گرفته اند.