اين تصوير مرحوم شيخ آقا بزرگ طهرانی برای من هميشه نماد و آينه ای است از تاريخ تشيع، تاريخ فرهنگی اش، تاريخ تمدنی اش، تاريخ کتاب و کتابخوانی و سنت آموزشی اش. کتاب های آقابزرگ طهرانی و به ويژه الذريعة و طبقات اعلام الشيعة شناسنامه تشيع است. بی ترديد می گويم در طول تاريخ تمدن اسلامی چه در تشيع و چه در غير تشيع کتابی به عظمت کتاب الذريعة در کتابشناسی نوشته نشده. آقا بزرگ در زمانی اين دو کتاب را نوشت که حتی کمترين امکانات هم در اختيار او نبود. جز تعداد اندکی فهرست و کتاب تراجم چيزی منتشر نشده بود. درباره او بسيار نوشته شده اما من معتقدم بايد نام يکی از مهمترين خيابان های پايتخت را به نام او کنند. در کتاب های درسی مدارس فصلی را به او اختصاص دهند. فيلمی درباره زندگی او ساخته شود و بالاخره اينکه بايد مؤسسه ای به انتشار مجدد و مرتب کتاب های او همت کند.