در مقاله زير موضوع کتاب الحيدة به بحث گذاشته شده

Racha El Omari,“Kitāb al-Ḥayda: The Historical Significance of an Apocryphal Text.” In Islamic Philosophy, Science, Culture and Religion: Studies in Honor of Dimitri Gutas, edited by Felicitas Opwis and David C. Reisman, ۴۱۹–۴۵۱. Leiden: Brill, ۲۰۱۲.

مقاله البته حرف نویی نسبت به آنچه فان اس پيشتر اظهار کرده بود کمتر دارد. يکجا نويسنده ابراز کرده که خطيب بغدادی در تاريخ بغداد در ذيل شرح حال الدعاء الأصم، کتاب الحيدة را موضوع دانسته که این استنباط اشتباهی است. عبارت خطيب بغدادي چنين است: "محمد بن الحسن بن أزهر بن جبير بن جعفر أبو بكر القطائعي الدعاء الأصم حدث عن قعنب بن المحرر الباهلي، والعباس بن يزيد البحراني، وعمر بن شبة النميري، ومحمد بن عبد الملك بن زنجويه، وأحمد بن منصور الرمادي، وحميد بن الربيع، وعباس بن محمد الدوري.روى عنه: أبو عمر بن السماك كتاب " الحيدة "، ومحمد بن عبد الله بن بخيت الدقاق، وعبيد الله بن أبي سمرة البغوي، وأبو حفص بن شاهين، ومحمد بن جعفر النجار، ومحمد بن إسحاق القطيعي، وعمر بن إبراهيم الكتاني.وكان غير ثقة، يروي الموضوعات عن الثقات" (خطیب بغدادی، ۲/ ۵۹۱). اينجا اشاره ای به موضوع بودن کتاب الحيدة ديده نمی شود.

نکته ديگری که نويسنده اين مقاله به آن توجه داده وجود نسخه های متفاوت از کتاب الحيدة است در زمان ابن تيميه و گزارش متفاوت ابن تيميه از بخش هایی که در نسخه های ابن بطه و يا روايت موجود در نسخه چاپی الحيدة موجود نيست که اين هم سخن چندان دقيقی نيست. آنچه ابن تيميه نقل کرده وجود روايت سومی از متن الحيدة را تأييد نمی کند.