بنا شده مقاله سیاستنامه در اسلام و ایران را برای دائره المعارف بزرگ اسلامی بنویسم. درباره این موضوع در غرب کارهای متعدد و قابل استفاده ای تاکنون منتشر شده. در این مقاله سعی می کنم اگر عمری بود تمامی ابعاد ادبیات سیاستنامه نویسی را به بحث بگذارم. متأسفانه در سال های اخیر دریافت نادرستی از خواجه نظام الملک در ایران شکل گرفته و مبانی نظری اندیشه سیاسی خواجه به درستی درک نشده است. بدون ‌آشنایی با علم کلام و فقه و سیاستنامه های شرعی از یک سو و درک و دریافت روشنی از ادبیات سیاسی دیوانسالاری ایرانی نمی توان به فهم نظریه خواجه دست یافت. تلاش می کنم در این کانال به تدریج برخی از بحث ها را در این زمینه منتشر کنم.
قبلا یک یاداشت کوتاه در نقد دیدگاه های آقای جواد طباطبایی در خصوص سیاستنامه نویسی منتشر کرده ام. یک مقاله مفصل هم درباره نصیحه الملوک منسوب به ماوردی منتشر کرده ام و آنجا ضمن بررسی ریشه های ایرانی این ادبیات نشان داده ام این کتاب از او نیست بلکه از یکی از شاگردان ابوالقاسم بلخی کعبی است. همکار ما خانم Louise Marlow که خود کتابی در دو جلد در خصوص این متن منسوب به ماوردی نوشته این نظر اخیر را از من نقل کرده و پسندیده است. عنوان کتاب بسیار خوب او این است:
Counsel for Kings: Wisdom and Politics in Tenth-Century Iran : Volume I: the Nasihat Al-Muluk of Pseudo-Mawardi: Contexts and Themes

باید این کتاب به فارسی ترجمه شود