باز هم از کتابخانه جامع کبير صنعاء:

۱۱- رساله دامغاني در فرق شناسی: رسالة الدامغاني المعروفة التي سأل عنها الشيخ الفاضل عبدالحق بن عبدالمجيد السيد الامام العالم سلالة الانبياء کهف المسترشدين شمس الدنيا والدين عبدالحميد (؟) بن عبدالله العلوي الدامغاني رحمه الله. نام کتاب الجوهرة الخالصة عن الشوائب في العقائد الناقمة علی جميع المذاهب التي سأل ... است. از از اين رساله نسخه های زيادی در يمن هست. ظاهرا مؤلف در عراق در آغاز امامی بوده و بعد زيدی شده بوده و بر مذهب اعتزال. بيش از همه بر عقايد اماميه و اسماعيليه رد نوشته است.
۱۲- کتاب الکافي في القرائات السبع تأليف الشيخ الامام المقري أبي عبدالله محمد بن شريح المقري النحوي به روايت فرزندش ابوالحسن شريح. کتابت ۸۸۳ق.
۱۳- مجموعه ای از رسائل يحيی بن الحسين مؤرخ زيدی و صاحب انباء الزمن و طبقات را ديده ام به خط خود او که بسيار ناخوانا است.
۱۴- مجموعه شماره ۷۴۳ق: شامل وصيت الامام الهادي؛ خبر عبدالواحد بن زيد و خبر قس بن ساعدة الأيادي.
۱۵- مجموعه ارزشمند فتاوي، شامل: فتاوي المروزي، شماره ۱۳۴۴: فتاوي القاضي الامام شيخ الاسلام أبي علي الحسين بن محمد المروروذي تغمده الله برحمته جمعها عنه تلميذه الشيخ الامام محي السنة البغوي. پس از آن فتاوي بغوي است و سپس فتاوي غزالي، با اين عنوان: فتاوي الامام حجة الاسلام الغزالي سأله عنها بعض الأصحاب فأجاب عن کل مسئلة بحالها. شايد همان مجموعه فتاوي غزالي باشد که در مالزي منتشر شده است. سپس کتاب ابطال الدور غزالي. مجموعه کتابت ابوعبدالله محمد بن أبي بکر بن يوسف المراغي است در سوم ذي القعدة سال ۶۴۱ق و آنرا برای استفاده شخصی ظاهرا نوشته بوده است. در دنباله نسخه فتاوي و مسائل فقهی ديگری هست: مسئله از سراج الدين بلقيني؛ زيادات الفتاوي للعبادي و بعد: زيادات الزيادات من جمع الامام أبي عاصم العبادي أجاب فيها عن مسائل إختصرها من مسائل محمد بن الحسن الوزير أبي الفضل وأبي عبدالله الزعفراني. در پايان زيادات الزيادات آمده است: قال الشيخ الامام محمد بن يحيی رحمه الله في المحيط و يادداشتهای فقهی ديگر از کتاب المحرر و کتابهای ديگر فقه سنی.
۱۶- کتاب المختلف والمؤتلف عبدالغني أزدي که چاپ هم شده. کتابت ۷۹۳ق از مسعود بن أحمد بن مسعود بن حمزة الطليمي. در آغاز نسخه چندين صفحه اجازات زيدی ديده می شود.
۱۷- جلد دوم و آخر يکی از تفاسير واحدي (احتمالا وسيط) با کتابت ۶۴۵ق به شماره ۲۱۸. از سوره مؤمن به بعد. تفاسير واحدي برای شناخت سنتهای روايی نيشابور بسيار مهم است و شامل روايات زيادی از مهمترين دانشمندان نيشابور می باشد.
۱۸- تفسير قرآن جمال الدين محمد بن علي الأعلم منقول از کشاف و تهذيب جشمي. شماره ۱۲۵ جامع کبير. با تاريخ کتابت ۱۰ صفر ۸۷۶ق. نسخه ديگر از همين کتاب، جلد اول آن. با شماره ۱۲۶. با تاريخ ۱۵ ذي الحجة ۷۹۸ق.
۱۹- جلد هشتم تفسير ثعلبي: الکشف والبيان. در آخرش گواهی قرائت ديده می شود به تاريخ ربيع الأول ظاهرا ۶۴۲ق از محمد بن أحمد بن علي القسطلاني.
۲۰- جلد سوم البيان في الفقه. از ابوالحسين (يا ابو زکريا) يحيی بن أبي الخير بن اسعد بن سالم العمراني فقيه شافعی معروف يمن که کتابش اين اواخر به چاپ رسيده است. نسخ شوال ۷۳۷ق. نسخه ای نيز از همين کتاب، جلد اول، با تاريخ شعبان ۸۵۲ق
۲۱- شرح غريب الصحيحين للبخاري ومسلم از ابوعبدالله محمد بن أبي نصر بن عبدالله الحميدي. برای شجاع الدين خازن المکي المظفري کتابت شده. تم الکتاب ۶۶۸ق.
۲۲- جلد آخر البستان في إعراب مشکلات القرآن از أحمد بن أبي بکر بن عمر بن أبي الخير بن أبي الهيثم الجيلي (يا الحنبلي). نسخه ای بر اساس نسخه مؤلف. مؤلف از سده ۷ق است و کتابت نسخه از رجب ۷۹۴ق. بعد از آن در همين نسخه، رساله اوصاف العلماء از يحيی بن أبي الخير العمراني، فقيه شافعی معروف ديده می شود.
۲۳- نسخه ای از الکشف والبيان ثعلبي در تفسير. جلد سوم. کتابت ۷۷۳ق.
۲۴- مختصر تفسير طبري از ابو يحيی محمد بن صمادح التجيبي. نوشته ۶۱۵ق.
۲۵- جلد اول تفسير القرآن الکريم. مختصر تهذيب حاکم جشمي و کشاف زمخشري است. نويسنده مجهول از شاگردان احمد بن مفضل است که او را از شاگردان المنصور بالله عبدالله بن حمزه معرفی می کند. کشاف را با سماع و اجازه از جمال الدين أحمد بن حميد بن سعيد دريافت کرده است. کتابت نسخه که تا آخر قرآن هم نيست: ۸۷۶ق.
۲۶- جلد دهم کتابی فقهی در فقه شافعي موسوم به الإکمال في مذهب الشافعي؛ مما الفه الفقير إلی رحمة الله سليمان بن أبي المظفر الجيلي.
۲۷- نسخه ای از تفسيری مجهول المؤلف که اشتباها در فهرست جامع کبير به عنوان تفسير راغب اصفهاني معرفی شده است؛ با عنوان: مختصر من کتاب التفسير في متشابه القرآن فيما يحتاج الی التفسير والبيان تنظر به للراغب المستفيد... بر روی نسخه گواهی قرائت سال ۵۵۳ق ديده می شود. به هر حال تفسيری است معتزلی (في المثل نک: برگ ۱۵ ب). در آن رد بر باطنية هم دارد. حسب الظاهر نويسنده زيدی است.
۲۸- تجريد الکشاف از ابوالحسن علي بن محمد بن أبي القاسم بن محمد بن جعفر از نوادگان يحيی فرزند احمد الناصر لدين الله. گزيده تفسير زمخشري است در دو مجلد.
۲۹- ازالة الشبهات عن الآيات والأحاديث المتشابهات. از شمس الدين محمد بن شهاب الدين ابن اللبان. کتابت سال ۹۱۵ق.
۳۰- کتاب الطراز بين المتعلمين في المفاخرة بين الحرمين المحرمين از الهادي بن ابراهيم الوزير.